در دو سه ماه گذشته و در تقریبا ۹۰ درصد از خاک افغانستان، جنگ میان گروه طالبان و نیروهای دولت افغانستان به شدت در جریان بوده است. طالبان در درگیری با دولت افغانستان نسبت به ۱۵ سال گذشته توانسته‌اند بیشترین جغرافیا را به تصرف خود در آورند. گفته می‌شود در دو ماه گذشته بیش از ۳۰ شهرستان به کنترل طالبان در آمده است؛ هرچند این گروه تاکنون نتوانسته‌ است یک استان افغانستان را به صورت کامل تصرف کند، اما بیشتر از جنگ نظامی در افغانستان، غوغای جنگ تبلیغاتی در این کشور نگران کننده شده است.

گروه طالبان به خوبی به ارزش جنگ تبلیغاتی واقف است. آنان می‌دانند که یک عکس یا ویدیوی بیشتر از تصرف یک شهرستان، برای آنان امتیاز می‌آورد؛ به همین دلیل هم دستگاه تبلیغاتی طالبان که بیشتر کارشناسان زبده سازمان اطلاعاتی آی‌اس‌آی پاکستان آن را مدیریت می‌کنند، بی وقفه در حال کار است. طالبان حتی با استفاده از ابزارهای ویرایش تصویر و ویدیو می‌کوشند درباره دستاوردهای خود در گوشه و کنار افغانستان، بزرگ‌نمایی کند.

آنان با گسترش جنگ تبلیغاتی چندین امتیاز بزرگ به دست می آورند؛ نخست اینکه جنگ تبلیغاتی گروه طالبان و بزرگ‌نمایی آنچه آنان دستاوردهای نظامی خود می‌دانند، باعث می‌شود تا افکارعمومی به شدت تحت‌تاثیر قرار بگیرد. این اثرگذاری بر افکارعامه باعث می‌شود تا مردم به دلیل ترس از طالبان، از دولت فاصله بگیرند و در کنار آن، زمینه سربازگیری برای طالبان میسر شود. طالبان با نشان دادن زمینه‌های حقانیت و  پیروزی‌های مکررشان در میان مردم روستاها این ذهنیت را ایجاد می‌کنند که به زودی فاتح تمام افغانستان خواهند شد و پیروزی از آن آنان است و مردم هم به طمع سود بردن از این فتح، با آنان متحد می‌شوند.

امتیاز دیگر گروه طالبان تضعیف روحیه نیروهای امنیتی افغانستان است. طالبان تلاش می‌کنند تا با تبلیغات گسترده در مورد پیروزی‌های پی‌درپی، روحیه نیروهای امنیتی را ضعیف کنند و فضا را چنان نشان دهند که گویی دیگر در صفوف سربازان امیدی به دولت باقی نمانده است. به احتمال زیاد، تسلیم شدن تعدادی از سربازان دولت هم ناشی از همین تبلیغات طالبان و یاس سربازان نسبت به پیروزی بوده است.

امتیاز سومی که طالبان بیش از حد تمرکز روی آن دارند، نشان دادن چهره قدرتمند این گروه در جهان است. طالبان دوست دارند جامعه جهانی این گروه را به عنوان یک واقعیت عینی در افغانستان بپذیرد تا  پشت میز مذاکره امتیاز بیشتری را به دست بیاورند.

شبکه‌های اجتماعی، تربیون ناخواسته تبلیغات طالبان

ناامیدی و رضایت نداشتن از کارکرد دولت‌ها در ۲۰ سال گذشته باعث شده است تا مردم همواره نیمه خالی لیوان را ببینند. اخبار منفی به خصوص جنگ و تصرفات طالبان سرخط اصلی رسانه‌های داخلی افغانستان است اما در کنار آن، شبکه‌های اجتماعی هم به مکانی برای مانوردهی طالبان بدون نیاز به کاربران زیاد تبدیل شده است؛ زیرا مردم ناخواسته آنچه را طالبان دوست دارند در شبکه‌های اجتماعی منتشر شود، به اشتراک می‌گذارند؛ به طور مثال چند موتورسوار طالب با استفاده از هرج‌ومرج ناشی از سقوط شهرستان بلخ در نزدیکی شهر مزار شریف، از رخنه امنیتی به وجود آمده استفاده کرده، خود را به دروازه ورودی شهر مزار شریف رسانده و در کنار دروازه ورودی عکس گرفته‌اند. با اینکه نیروهای امنیتی این موتورسواران را ردگیری و تعداد از آنان را هلاک کردند، اما عکس‌های به هلاکت رسیدن این افراد بسیار کمتر از عکس‌های حضورشان کنار دروازه ورودی شهر به اشتراک گذاشته شده است.

نگرانی از سقوط شهر مزارشریف به حدی گسترده بوده که برخی از شهروندانش به کابل گریختند و هرچند تکاوران همان شب شهرستان بلخ را از طالبان پس گرفتند و تعداد زیادی از آنان را به قتل رساندند، اما این پیروزی هم نتوانست بر سلطه خبر سقوط غلبه کند.

تا همین چند روز قبل گروه طالبان در عرصه تبلیغات جنگی نسبت به دستگاه عریض و طویل دولت افغانستان دست بالا را داشتند اما با شکل‌گیری خیزش‌های مردمی و درگیری مردم محلی با طالبان، به یک باره موجی از حمایت در شبکه‌های اجتماعی شکل گرفت. روز چهارشنبه و پنجشنبه را می‌توان روزهای پیروزی دولت بر طالبان در جنگ تبلیغاتی دانست. طالبان هرچند تلاش کردند تا این موج را با انتشار ویدیوهایی از پیروزی‌هایشان که اکثرا هم تکراری بود، کنترل کنند اما به دلیل خودجوش بودن تبلیغات ضدطالبانی در این شبکه‌ها چندان موفق نشدند.

جنگ تبلیغاتی میان دولت و گروه طالبان همچنان با شدت در جریان است. هرچند مردم از عملکرد دولت در عرصه حکومت‌داری رضایت چندانی ندارند اما همین دولت را در مقایسه با طالبان بهتر می‌دانند و به همین دلیل در شبکه‌های اجتماعی موجی از حمایت‌ها به خصوص از نیروهای امنیتی افغان در حال تقویت است.